শারদ মুক্তধারা
কবিতা
প্ৰচ্ছদ
সুদীপ্ত বন্দ্যোপাধ্যায়
মহালয়াৱ ভোৱে আশ্বিনের আলোৱ সাথে
খুনসুটিতে মাতা চড়াই,
ঠোঁট থেকে যে আমন্ত্ৰণপত্ৰটি ৱেখে গেল
সেটি খুলেই আমি অবাক--
কিছু বিবৰ্ণ ঘাস, কিছু শুখামাটি ও মৱুভূমি!
পাখি, কি যে বলতে চাইল বুঝতে পেৱে
আমি নিৰ্বাক হয়ে যাই!
বাইৱে যখন পুজোৎসবেৱ উজ্জ্বল ৱোশনাই
ভিতৱে তখন অকাল ধাৱাপাতে ভিজে যাচ্ছে
লালিত স্বপ্নেৱ হ্লাদিত শৱীৱ,
পিঙ্গলবৰ্ণেৱ চোখ মেলে সব দেখছে দেবী--
সাৱা শৱীৱেৱ শুখামাটিতে পড়ে আছে
বিবৰ্ণ ঘাস, দেহকাণ্ডে জন্ম নিচ্ছে মৱুভূমি,
এটাই এবাৱেৱ আশ্বিনেৱ প্ৰচ্ছদ!
Comments :0